Ιερή Ελλάς μου...

Απ' όλου του κόσμου και του χρόνου τις ομορφιές... 
απ' όλες ξεχωρίζεις κι υπερέχεις!

Φώτισες, χάρισες, έδειξες τον δρόμο...

Δεν σε σεβάστηκαν ποτέ!

Δεν σε εκτίμησαν ποτέ!

Δεν ζήτησες απ'τα ΔΩΡΑ σου, κανένα πίσω!

Δεν απαίτησες... Δεν εκδικήθηκες...

Σε εκμεταλλεύτηκαν, σε χρησιμοποίησαν, σε έκλεψαν...

Πήραν ο,τι χρειάζονταν, οργανώθηκαν, συγκροτήθηκαν, δημιουργήθηκαν...

Κι ούτε ένα "ευχαριστώ" δεν σου πρόσφεραν!

Άγγιξες την ύλη και γεύτηκε ζωή!

Ποτέ όμως δεν κατάλαβαν ποια είσαι... και ούτε πρόκειται!

Δεν νόησαν την φύση σου, ούτε την ύπαρξή σου!

Αμίλητη κι αγέρωχη, στέκεις μεσ'το χρόνο, ως εγγύηση για άλλη μια φορά, 
για κείνους που σ'αγάπησαν και ξέρουν...

Ο κ(χ)ρόνος συμμαζεύτηκε κι όλα όσα δεν εκτιμήθηκαν θα χαθούν... ακόμη δεν φαντάζονται!

Προδοσία κι αχαριστία... Έλληνας δεν συγχωρεί κι ούτε ξεχνά!

Το φθαρτό χωρίς πνοή, δε δύναται να ζήσει... Έτσι και θα γίνει!

- Αδράστεια  Διός -