Ορφικός Ύμνος Ρέας (θυμίαμα αρώματα)

Πότνα Ῥέα, θύγατερ πολυμόρφου Πρωτογόνοιο,  ἥτ᾽ ἐπὶ ταυροφόρον  ἱερότροχον ἅρμα τιταίνεις, τυμπανόδουπε, φιλοιστρομανές, χαλκόκροτε κούρη, μῆτερ Ζηνὸς ἄνακτος Ὀλυμπίου, αἰγιόχοιο, πάντιμ᾽, ἀγλαόμορφε, Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα, οὔρεσιν ἣ χαίρεις θνητῶν τ᾽ ὀλολύγμασι φρικτοῖς, παμβασίλεια Ῥέα, πολεμόκλονε, ὀμβριμόθυμε, ψευδομένη, σώτειρα, λυτηριάς, ἀρχιγένεθλε, μήτηρ μέν τε θεῶν ἠδὲ θνητῶν ἀνθρώπων· 

ἐκ σοῦ γὰρ καὶ γαῖα καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν καὶ πόντος πνοιαί τε· φιλόδρομε, ἀερόμορφε· ἐλθέ, μάκαιρα θεά, σωτήριος εὔφρονι βουλῆι εἰρήνην κατάγουσα σὺν εὐόλβοις κτεάτεσσι, λύματα καὶ κῆρας πέμπουσ᾽ ἐπὶ τέρματα γαίης.

Ρέα - Κρόνος

Απόδοση : 

Σεβαστή Ρέα, θυγατέρα του Πρωτογόνου με τις πολλές μορφές.
συ. που το ιερό άρμα σου οδηγεί το λιοντάρι, που φονεύει τον ταύρο, 

κάνεις θόρυβο με το κτύπημα τύμπανων κι αγαπάς την μανία. 

Είσαι η κόρη που κροτείς με τον χαλκό...  

η μητέρα του βασιλιά Διός, του ‘ Ολυμπίου  που έχει την ασπίδα.

Εντιμότατη, έχεις λαμπρή μορφή, ευτυχισμένη σύζυγος του Κρόνου, 

που χαίρεσαι στα βουνά και με τις φρικτές κραυγές των ανθρώπων, ώ... Ρέα βασίλισσα των πάντων, που διεγείρεις τον Θόρυβο της μάχης, ισχυρόκαρδη, εσύ σώζεις με τα ψέματα, απολυτρώνεις, είσαι η πρωτογενής η μητέρα των θεών και των φθαρτών ανθρώπων.

Διότι από σε προέρχονται (γεννήθηκαν) και η γη και ο υπεράνω αυτής, πλατύς ουρανός και ο πόντος και οι άνεμοι. Που αγαπάς το τρέξιμο κι έχεις αεριώδη μορφήν...

‘Ελα, μακαρία θεά για σωτηρία μας, με καλόβουλη διάθεση και φέρε μας την ειρήνη με ευτυχισμένους καιρούς και στείλε στα πέρατα της γης, ό,τι είναι άχρηστο σ' εμάς και τις καταστροφές.