14 Νοεμβρίου 2014

Ορφικός Ύμνος Πανός (θυμίαμα ποικίλα)





Θεός Πάνας
Πᾶνα καλῶ κρατερόν, νόμιον, κόσμοιο τὸ σύμπαν, 
οὐρανὸν ἠδὲ θάλασσαν ἰδὲ χθόνα παμβασίλειαν καὶ πῦρ ἀθάνατον· τάδε γὰρ μέλη ἐστὶ τὰ Πανός. ἐλθέ, μάκαρ, σκιρτητά, περίδρομε, σύνθρονε Ὥραις, αἰγομελές, βακχευτά, φιλένθεε, ἀστροδίαιτε, ἁρμονίαν κόσμοιο κρέκων φιλοπαίγμονι μολπῆι, φαντασιῶν ἐπαρωγέ, φόβων ἔκπαγλε βροτείων, αἰγονόμοις χαίρων ἀνὰ πίδακας ἠδέ τε βούταις, εὔσκοπε, θηρητήρ, Ἠχοῦς φίλε, σύγχορε νυμφῶν, παντοφυής, γενέτωρ πάντων, πολυώνυμε δαῖμον, κοσμοκράτωρ, αὐξητά, φαεσφόρε, κάρπιμε Παιάν, 
ἀντροχαρές, βαρύμηνις, ἀληθὴς Ζεὺς ὁ κεράστης. 
σοὶ γὰρ ἀπειρέσιον γαίης πέδον ἐστήρικται, εἴκει δ᾽ ἀκαμάτου πόντου τὸ βαθύρροον ὕδωρ Ὠκεανός τε πέριξ  
ἐν ὕδασι  γαῖαν ἑλίσσων, ἀέριόν τε μέρισμα τροφῆς, 
ζωοῖσιν ἔναυσμα καὶ κορυφῆς ἐφύπερθεν ἐλαφροτάτου πυρὸς ὄμμα. 
βαίνει γὰρ τάδε θεῖα πολύκριτα σαῖσιν ἐφετμαῖς· 
ἀλλάσσεις δὲ φύσεις πάντων ταῖς σαῖσι προνοίαις 
βόσκων ἀνθρώπων γενεὴν κατ᾽ ἀπείρονα κόσμον. 
ἀλλά, μάκαρ, βακχευτά, φιλένθεε, βαῖν᾽ ἐπὶ λοιβαῖς εὐιέροις,  
ἀγαθὴν δ᾽ ὄπασον βιότοιο τελευτὴν Πανικὸν  
ἐκπέμπων οἶστρον ἐπὶ τέρματα γαίης.



Απόδοση
Τον Πάνα προσκαλώ τον ίσχυρόν, των ποιμενικόν το σύμπαν του κόσμου (το κοσμικόν σύμπαν) τον ουρανό και τη θάλασσα και την γη, που είναι βασίλισσα των πάντων και το αθάνατον πυρ, διότι αυτή είναι τα μέλη του Πάνος. 
Ελα εσύ που είσαι μακάριος, πηδηχτής, που τρέχεις γύρω 
και κάθεσαι στον ίδιο θρόνο με τις ώρας (τις εποχές) 
εσύ που τα μέλη σου μοιάζουν με της γίδας, ο μανιακός, 
που εύκολα ενθουσιάζεσαι και περνάς τη ζωή σου μέσα σε σπήλαια, 
εσύ υφαίνεις την αρμονία του κόσμου με παιχνιδιάρικο τραγούδι
κι ο βοηθός των φαντασμάτων κι ο δημιουργός μεγάλων φόβων στους ανθρώπους.
Χαίρεσαι να είσαι στις πηγές με γιδοβοσκούς και βοϊδοβοσκούς και βλέπεις μακρυά, 
είσαι κυνηγός, φίλος της Ηχούς και χορεύεις μαζί με τις νύμφες, παράγεις τα πάντα, 
είσαι πατέρας των πάντων, εσύ ο θεός με τα πολλά ονόματα, είσαι κυρίαρχος του κόσμου, αυξητής (συντελείς στην αύξηση), φέρεις το φως, είσαι ο καρποφόρος Παιάν. 
Χαίρεσαι στα σπήλαια, υπερβολικά θυμώνεις κι είσαι αληθινός (πραγματικός) Ζευς με κέρατα, διότι σ΄εσένα στηρίζεται το απέραντο δάπεδο της γης 
κι υποχωρεί το βαθύ ρεύμα του ακαταπόνητου πόντου.
Κι ο Ωκεανός ελίσσεται γύρω από την γη μέσα στα νερά 
και το εναέριο μέρος (μερίδιο) της τροφής, που είναι σπινθήρας ζωής στα ζωντανά 
και το μάτι του ελαφρότατου πυρός επάνω από την κορυφή, διότι αυτά τα θεϊκά, 
που είναι πολυποίκιλα, προχωρούν (κινούνται) δια των δικών σου εντολών. 
Συ μεταβάλλεις τις φύσεις (την φυσική κατάσταση) όλων των πραγμάτων, 
κατά τις δικές σου προβλέψεις και τρέφεις το γένος των ανθρώπων, στον απέραντο κόσμο.
Άλλα βάδιζε (έλα), στις ιερότατες σπονδές, συ ο μακάριος, 

που είσαι γεμάτος από βακχική μανία.  
Ο ενθουσιώδης και δώσε να έχουμε καλό τέλος του βίου 
και δίωξε την μανία του πανικού στα πέρατα της γης.