 | Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Αρχαιοελληνική παροιμία
|
 | Αγαθόν και κακόν ταυτόν.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ.
|
 | Ενός κακού μύρια έπονται.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ.
Αρχαίος τραγικός
(ή 'ενός ατόπου δοθέντος μύρια έπονται')
|
 | Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ.
Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: το κακό είναι κακό. κι αν φαίνεται κι αν δεν φαίνεται
|
 | Το μεν καλόν ορώ και επιδοκιμάζω, πράττω δε το κακόν.
Οβίδιος, 43 π.Χ.-17 μ.Χ.
Ρωμαίος ποιητής
( Μήδεια…)
|
| Ουδέν κακόν ραδίως απόλλυται.
μτφρ: κανένα κακό δεν φεύγει εύκολα
Αρχαιοελληνική Παροιμία
|
 | Αρετής οικείον είναι, κακίας αλλότριον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ. αιών,
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος
|
| Μικρόν κακόν, μέγα αγαθόν.
απόδοση: από ένα μικρό κακό,
μπορεί να έρθει ένα μεγάλο καλό
Αρχαιοελληνική παροιμία
|
πηγή: "ΓΝΩΜΙΚΟΛΟΓΙΚΟΝ"
