Ἄστρων οὐρανίων, ἱερὸν σέλας ἐκπροκαλοῦμαι εὐιέροις
φωναῖσι κικλήσκων δαίμονας ἁγ[ν]ούς.
Ἀστέρες οὐράνιοι, Νυκτὸς φίλα τέκνα μελαίνης,
ἐγκυκλίοις δίναισι περιθρόνια κυκλέοντες.
ἀνταυγεῖς, πυρόεντες, ἀεὶ γενετῆρες ἁπάντων,
μοιρίδιοι, πάσης μοίρης σημάντορες ὄντες,
θνητῶν ἀνθρώπων θείαν διέποντες ἀταρπόν,
ἑπταφαεῖς ζώνας ἐφορώμενοι, ἠερόπλαγκτοι,
οὐράνιοι χθόνιοί τε, πυρίδρομοι, αἰὲν ἀτειρεῖς,
αὐγάζοντες ἀεὶ νυκτὸς ζοφοειδέα πέπλον,
μαρμαρυγαῖς στίλβοντες, ἐύφρονες ἐννύχιοί τε·
ἔλθετ᾽ ἐπ᾽ εὐιέρου τελετῆς πολυΐστορας ἄθλους
ἐσθλὸν ἐπ᾽ εὐδόξοις ἔργοις δρόμον ἐκτελέοντες.
Απόδοση
Των Αστέρων, των επουρανίων το ιερόν Φως, επικαλούμαι
και με φωνές αγιότατες απευθύνω πρόσκληση προς αυτούς τους αγνούς θεούς.
'Ω, Άστρα επουράνια, της μαύρης Νυκτός αγαπητό τέκνα,
σεις που περιφέρεστε κυκλικώς με κυκλοτερείς κινήσεις γύρω από τον θρόνο, σπινθηροβόλα, πύρινα, που είσθε αιωνίως οι γεννήτορες των πάντων
Σεις είσθε το πεπρωμένο, που επισημαίνετε κάθε μοιραίο.
Σεις των θνητών ανθρώπων καθορίζετε την θεϊκήν πορεία.
Σεις που φαίνεσΤε σε επταφωτισμένες ζώνες και περιπλανάστε σ΄τον αέρα.
Επουράνιοι κι επίγειοι, που έχετε πύρινη διαδρομή, πάντοτε ακατάβλητοι
και φωτίζετε πάντοτε το σκοτεινό πέπλο της νυκτός
και πάντοτε λάμπετε με ακτινοβολίες κι είστε γεμάτοι από χαρά
και ως νυκτερινοί, ελάτε στους πολυπαθείς άθλους (μόχθους)
της ιερής τελετής φέροντες εις πέρας,
ως αγαθοί την διαδρομή προς ένδοξα έργα.
