1 Νοεμβρίου 2014

Ορφικός Ύμνος Νυκτός (Θυμίαμα δαλούς)







Νύκτα ѳεῶν γενέτειραν ἀείσομαι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν.
Νὺξ γένεσις πάντων, ἣν καὶ Κύπριν καλέσωμεν
κλῦѳι, μάκαιρα ѳεά, κυαναυγής, ἀστεροφεγγής,
ἡσυχίηι χαίρουσα καὶ ἠρεμίηι πολυύπνωι,
εὐφροσύνη, τερπνή, φιλοπάννυχε, μῆτερ ὀνείρων,
ληѳομέριμν' ἀγαѳή τε πόνων ἀνάπαυσιν ἔχουσα,
ὑπνοδότειρα, φίλη πάντων, ἐλάσιππε, νυχαυγής,
ἡμιτελής, χѳονία ἠδ' οὐρανία πάλιν αὐτή,
ἐγκυκλία, παίκτειρα διώγμασιν ἠεροφοίτοις,
ἣ φάος ἐκπέμπεις ὑπὸ νέρτερα καὶ πάλι φεύγεις
εἰς Ἀίδην∙ δεινὴ γὰρ ἀνάγκη πάντα κρατύνει.
νῦν σε, μάκαιρα, καλῶ, πολυόλβιε, πᾶσι ποѳεινή,
εὐάντητε, κλύουσα ἱκετηρίδα φωνὴν
ἔλѳοις εὐμενέουσα, φόβους δ' ἀπόπεμπε νυχαυγεῖς. 






Απόδοση  
Την Νύκτα θα τραγουδήσω, την μητέρα των θεών και των ανθρώπων. 
Η Νύξ εγέννησε τα πάντα, δια τούτο ας της δώσωμε και το όνομα Κύπρις. 
Άκουσε με μακαρία θεά, που έχεις σκοτεινή λάμψιν και φέγγεις με τα αστέρια. 
Συ χαίρεσαι στην ησυχία και στην ηρεμία που φέρει πολύ ύπνο. 
Είσαι η χαρά, ευχάριστη, αγαπάς τα ολονύκτια γλέντια. 
Ώ μητέρα των Ονείρων, συ κάνεις να λησμονούν (οι άνθρωποι) τις φροντίδες (της καθημερινής ζωής) και τους παρέχεις ωραία ανάπαυσι από τους κόπους, διότι τους δίνεις τον ύπνο και είσαι φίλη όλων και οδηγείς τους 'Ιππους και λάμπεις κατά την νύκτα.
Είσαι ημιτελής(μισοτελειωμένη), γήινη και η ίδια πάλι είσαι ουράνια, περιστρέφεσαι κυκλικώς και παίζεις με τα θηράματα που πλανώνται στον Αέρα.
Εσύ στέλλεις το φως στα υποκάτω από την γή και πάλι φέγγεις στον Άδη, διότι τα πάντα κυβερνά η ακαταμάχητος ανάγκη(η υπερέχουσα, ή ακατανίκητος δύναμις., που δεν δύναται να την αποφυγή κανείς). 
Αλλά τώρα, ώ μακάρια πολυευτυχισμένη Νύχτα, που είσαι σ΄όλους περιπόθητη και καταδεκτική εισάκουσε την ικετευτική φωνή των λόγων μου(τους ικετευτικούς λόγους μου) κι έλα με ευμενή διάθεση και δίωξε τους νυκτερινούς φόβους.