4 Οκτωβρίου 2014

Η μαθηματική βάση του Ελληνικού Ημερολογίου.



    Στην Αρχαία Ελλάδα, κάθε Πόλις – Κράτος, είχε το δικό της ημερολόγιο, δηλαδή είχε τις δικές της ονομασίες στους 12 μήνες του έτους κι είχε τις δικές της εκδηλώσεις – εορτές, κατά την διάρκεια εκάστου μηνός. Η δομή, όμως, όλων των ημερολογίων στην Ελλάδα ήτανε ίδια. Οι περισσότερες Πόλεις, είχαν υιοθετήσει το Αττικό ημερολόγιο.




Οι Έλληνες χώριζαν το έτος σε 12 σεληνιακούς (συνοδικούς) μήνες κι επειδή γνώριζαν, ότι ο κάθε συνοδικός μήνας δεν είχε ακέραιο πλήθος ημερών (29 ½ ημέρες περίπου), έδιναν στους μήνες διάρκεια 30 ημερών (τέλειοι μήνες) και 29 ημερών(κοίλοι μήνες) εναλλάξ (κανένας μήνας δεν είχε 31, ή 28 ημέρες όπως σήμερα) και φρόντιζαν, ώστε η πρώτη ημέρα εκάστου μηνός να συμπίπτει, κατά το δυνατόν, με την Νέα Σελήνη (Νουμηνία).

  ΄Ετσι όμως, το σεληνιακό έτος, δηλαδή οι 12 σεληνιακοί μήνες, ισοδυναμούσε με άθροισμα 354 ημερών, δηλαδή ήτανε μικρότερο κατά 11 ¼ ημέρες από την πραγματική διάρκεια του ηλιακού έτους. Για να καλύψουν αυτήν την διαφορά, προχώρησαν στην εξής διόρθωση: Υπολόγισαν, ότι σε κάθε οκτώ(8) σεληνιακά έτη, προέκυπτε έλλειμμα ενενήντα (90) ημερών, δηλαδή ένα έλλειμμα τριών(3) μηνών των 30 ημερών έκαστος ( 11 ¼ Χ 8= 90). Γι΄ αυτό, στην διάρκεια των οκτώ σεληνιακών ετών, παρενέβαλλαν τρεις(3) εμβόλιμους μήνες:
  • Έναν, στην διάρκεια του τρίτου έτους,
  • Δεύτερον, στην διάρκεια τοθ πέμπτου έτους
  • Τρίτον, στην διάρκεια του όγδοου έτους (πλήρης οκταετία) Ο μήνας αυτός, συνήθως, έμπαινε εμβόλιμος αμέσως μετά τον μήνα Ποσειδεώνα (περίπου,16 Δεκ.- 15 Ιαν.), και ονομαζόταν: Ποσειδεών Β΄. ΄Ετσι, μέσα σε 8 ηλιακά έτη, προέκυπτε εξίσωση του χρόνου μεταξύ των 8 σεληνιακών ετών και των 8 ηλιακών ετών!



  Με αυτόν τον τρόπο οι Αρχαίοι ΄Ελληνες, δημιούργησαν το δικό τους ημερολόγιο, το οποίο, επειδή στηριζότανε κατά κύριο λόγο στους σεληνιακούς(συνοδικούς) μήνες και διορθωτικά στο ηλιακό έτος, λέγεται Σεληνοηλιακό ημερολόγιο. (υπάρχει και το ηλιακό ημερολόγιο, καθώς και το γνησίως σεληνιακό ημερολόγιο).