ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ – (ΕΙ) – ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ – ΕΓΓΥΑ, ΠΑΡΑ Δ' ΑΤΑ.
Οι αρχαίοι Έλληνες ιερείς, δεν έδιναν συμβουλές, ούτε άκουγαν τις εξομολογήσεις των πιστών, αλλά ασχολούνταν μόνο με την τέλεση των θυσιών και των άλλων ιεροτελεστιών. Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών, ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας, αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία, τα οποία, εκτός από τις
χρησμοδοτήσεις τους, για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών, έδιναν και ένα πλήθος ηθικών παραγγελμάτων και προτροπών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής.
Περίoπτη θέση, βέβαια, κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο, Μαντείο των Δελφών, του οποίου τα ομώνυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν καταγραφεί στους τοίχους του προνάου του Ναού του Απόλλωνος, στο υπέρθυρο ή σε ακόμα σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού.
Στο αέτωμα του Ναού, δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα, τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο επισκέπτης:
Περίoπτη θέση, βέβαια, κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο, Μαντείο των Δελφών, του οποίου τα ομώνυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν καταγραφεί στους τοίχους του προνάου του Ναού του Απόλλωνος, στο υπέρθυρο ή σε ακόμα σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού.
Στο αέτωμα του Ναού, δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα, τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο επισκέπτης:
Κάτω αριστερά το:
" ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ " ~ (Να γνωρίσεις τον εαυτό σου).
Κάτω δεξιά το:
" ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ " ~ (Να κάνεις τα πάντα με μέτρο, αποφεύγοντας την υπερβολή).
Ανάμεσά τους, στη κορυφή, το περίφημο:
"ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ Ε" ή "ΕΙ", για το οποίο ο ιερέας των Δελφών Πλούταρχος, έγραψε
ολόκληρη πραγματεία («Περίτου εν Δελφοΐς Ε»), προσπαθώντας να ερμηνεύσει την απωλεσθείσα σημασία του.
Στο βιβλίο του αυτό προτείνει διάφορες πιθανές ερμηνείες, μέσα από τις απόψεις των ομιλητών στους διαλόγους του. Μερικοί απ' αυτούς το συνδέουν ερμηνευτικά ή αριθμολογικά με τον ίδιο το θεό Απόλλωνα ή ευρύτερα με τον Πυθαγόρειο Αριθμό, την πρώτη και απόλυτη αιτία των πάντων. Μια άλλη άποψη είναι ότι το ΕΙ έχει την έννοια του «εάν» ή ευχολογικά παρακλητικά του «είθε». Ένας άλλος ομιλητής υποστηρίζει, με τη ίδια έννοια του «εάν», ότι το «ΕΙ» προτείνεται από το θεό Απόλλωνα στους φιλοσοφούντες, διότι «κανένα πράγμα δεν υπάρχει χωρίς αιτία και κανένας συλλογισμός χωρίς μία λογική υπόθεση». Μια τελευταία άποψη, του Αμμωνίου, υποστηρίζει ότι το Δελφικό «Ε» δε δηλώνει κανένα αριθμό, καμιά τάξη, σύνδεσμο ή ελλείπον μόριο μιας λέξης, αλλά είναι μια προσαγόρευση και προσφώνηση του θεού προς τον πλησιάζοντα επισκέπτη. Ο θεός χαιρετά τον επισκέπτη αποτεινόμενος προς αυτόν με το «Γνώθι σαυτόν» και ο επισκέπτης απαντά με το «ΕΙ» (Είσαι, Υπάρχεις), αναγνωρίζοντας την ύπαρξή του και «Είσαι Ένας» (ΕΙ ΕΝ), διότι είναι ο Α-ΠΟΛΛΙΝ, αυτός δηλαδή που δεν είναι για τους πολλούς.
ολόκληρη πραγματεία («Περίτου εν Δελφοΐς Ε»), προσπαθώντας να ερμηνεύσει την απωλεσθείσα σημασία του.
Στο βιβλίο του αυτό προτείνει διάφορες πιθανές ερμηνείες, μέσα από τις απόψεις των ομιλητών στους διαλόγους του. Μερικοί απ' αυτούς το συνδέουν ερμηνευτικά ή αριθμολογικά με τον ίδιο το θεό Απόλλωνα ή ευρύτερα με τον Πυθαγόρειο Αριθμό, την πρώτη και απόλυτη αιτία των πάντων. Μια άλλη άποψη είναι ότι το ΕΙ έχει την έννοια του «εάν» ή ευχολογικά παρακλητικά του «είθε». Ένας άλλος ομιλητής υποστηρίζει, με τη ίδια έννοια του «εάν», ότι το «ΕΙ» προτείνεται από το θεό Απόλλωνα στους φιλοσοφούντες, διότι «κανένα πράγμα δεν υπάρχει χωρίς αιτία και κανένας συλλογισμός χωρίς μία λογική υπόθεση». Μια τελευταία άποψη, του Αμμωνίου, υποστηρίζει ότι το Δελφικό «Ε» δε δηλώνει κανένα αριθμό, καμιά τάξη, σύνδεσμο ή ελλείπον μόριο μιας λέξης, αλλά είναι μια προσαγόρευση και προσφώνηση του θεού προς τον πλησιάζοντα επισκέπτη. Ο θεός χαιρετά τον επισκέπτη αποτεινόμενος προς αυτόν με το «Γνώθι σαυτόν» και ο επισκέπτης απαντά με το «ΕΙ» (Είσαι, Υπάρχεις), αναγνωρίζοντας την ύπαρξή του και «Είσαι Ένας» (ΕΙ ΕΝ), διότι είναι ο Α-ΠΟΛΛΙΝ, αυτός δηλαδή που δεν είναι για τους πολλούς.
'Ολες αυτές οι ερμηνείες είναι ελλειμματικές και το «Ε» ή «ΕΙ» θα πρέπει να αποτελεί και αυτό ένα ηθικό Παράγγελμα, όπως και τα δυο άλλα εκατέρωθέν του, ή τουλάχιστον να τα συνοψίζει και ολοκληρώνει σε μια αρμονική ισορροπούσα τριάδα. Με την απλή, άμεση ερμηνεία του σαν «Είσαι» ή «Υπάρχεις» θα μπορούσε να σημαίνει ότι ΕΙΣΑΙ ή ΥΠΑΡΧΕΙΣ μόνον όταν έχεις γνωρίσει πλήρως τον εαυτό σου και δρας ακολουθώντας τη «Μέση Οδό» του μέτρου και της αρμονίας. Μια άλλη «αριθμητική» ερμηνεία του «Ε» θα μπορούσε να προέρχεται από την ίδια τη μορφή του, η οποία αποτελείται από τρία οριζόντια (όμοια) ευθύγραμμα τμήματα κι ένα τέταρτο κάθετο που τα ενοποιεί, δημιουργώντας έτσι μαζί την ιερή Πυθαγόρεια Τετρακτίνα, η οποία αποτελεί επίσης με αυτό τον τρόπο τη σύνθεση και ολοκλήρωση του «Γνώθι σαυτόν» και του «Μηδέν 'άγαν», έκαστο παράγγελμα των οποίων υποκρύπτει επίσης μέσα του τη μεσότητα ή ισορροπία μιας δυάδας άκρων: Της άγνοιας και δοκησισοφίας από τη μια μεριά και της έλλειψης και υπερβολής από την άλλη.
Τα 147 ηθικά Δελφικά Παραγγέλματα, ή Πυθίας Γράμματα... ήταν εντοιχισμένα στον πρόναο του Ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς, για τα οποία ο Παυσανίας στα"Ελλάδος Περιήγησις", (βιβλ. 10) "Φωκικά" του λεει:
"Εν δε τω προνάω τω εν Δελφοίς γεγραμμένα εστίν ωφελήματα ανθρώποις ες βίον, εγράφη δε υπό ανδρών ους γενέσθαι σοφούς λέγουσιν Έλληνες. Ούτοι δε ήσαν εκ μεν Ιωνίας Θαλής τε Μιλήσιος και Πριηνεύς Βίας, Αιολέων δε των εν Λέσβωι Πιττακός Μυτιληναίος, εκ δε Δωριέων των εν τη Ασία Κλεόβουλος Λίνδιος, και Αθηναίος τε Σόλων και Σπαρτιάτης Χίλων· τον δε έβδομον Πλάτων ο Αρίστωνος αντί Περιάνδρου του Κυψέλου Μύσωνα κατείλοχε τον Χηνέα· κώμη δε εν τη Οίτη τω όρει ωκούντο αι Χήναι. Ούτοι ουν οι άνδρες αφικόμενοι ες Δελφούς ανέθεσαν τω Απόλλωνι τα αδόμενα Γνώθι σαυτόν και Μηδέν άγαν" . . .
Γενικότερα, τα Δελφικά παραγγέλματα είναι λιτές αποφθεγματικές εκφράσεις, δύο έως πέντε λέξεων, μεστές σοφίας, με συμβουλευτικό και προτρεπτικό χαρακτήρα που επιτάσσουν την αρετή και δημιουργούν από μόνα τους, συνολικά, μια πλήρη ηθική διδασκαλία.
1. ΕΠΟΥ ΘΕΩ. Να ακολουθείς τον θεό.
2. ΘΕΟΥΣ ΣΕΒΟΥ. Να σέβεσαι τους θεούς.
3. ΓΟΝΕΙΣ ΑΙΔΟΥ. Να σέβεσαι τους γονείς μας.
4. ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ ΑΙΔΟΥ. Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους.
5. ΙΚΕΤΑΣ ΑΙΔΟΥ. Να σέβεσαι αυτούς που σε ικετεύουν.
6. ΣΕΑΥΤΟΝ ΑΙΔΟΥ. Να σέβεσαι τον εαυτό σου.
7. ΦΟΝΟΥ ΑΠΕΧΟΥ. Να μη φονεύσεις.
8. ΟΡΚΩ ΜΗ ΧΡΩ. Να μην ορκίζεσαι.
9. ΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙΣ, ΑΓΑΠΑ. Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις.
10. ΕΣΤΙΑΝ ΤΙΜΑ. Να τιμάς το σπίτι σου.
11. ΓΑΜΟΥΣ ΚΡΑΤΕΙ. Να σέβεσαι τον γάμο.
12. ΓΑΜΕΙΝ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΓΝΩΘΙ. Να παντρεύεσαι την κατάλληλη στιγμή.
13. ΕΞ ΕΥΓΕΝΩΝ ΓΕΝΝΑ. Να προσπαθείς να συγγενέψεις με καλούς ανθρώπους.
14. Ο ΜΕΛΛΕΙΣ ΔΟΣ. Να δίνεις φροντίδα (αγάπη) σε όσους νοιάζεσαι.
15. ΗΤΤΩ ΥΠΕΡ ΔΙΚΑΙΟΥ. Να μάχεσαι για το δίκαιο , το καλό, το σωστό, το χρήσιμο.
16. ΦΡΟΝΕΙ ΘΝΗΤΑ. Να σκέφτεσαι, όπως αρμόζει σε θνητούς (όχι ως θεοί).
17. ΕΥ ΠΑΣΧΕ ΘΝΗΤΟΣ. Να υπομένεις ό,τι συμβεί ως θνητοί.
18. ΑΡΧΕ ΣΕΑΥΤΟΥ. Να κυριαρχείς (επιβάλλεσαι) του εαυτού σου (αυτοπειθαρχία).
19. ΘΥΜΟΥ ΚΡΑΤΕΙ. Να συγκρατείς τον θυμό σου.
20. ΟΜΙΛΕΙ ΠΡΑΩΣ. Να ομιλείς με πραότητα.
21. ΗΔΟΝΗΣ ΚΡΑΤΕΙΝ. Να είσαι εγκρατής.
22. ΓΛΩΤΤΑΝ ΙΣΧΕ. Nα συγκρατείς τη γλώσσα σου.
23. ΓΛΥΤΤΗΣ ΑΡΧΕ. Να κυριαρχείς στη γλώσσα σου.
24. ΜΗ ΘΡΑΣΥΝΟΥ. Να μην είσαι θρασύς.
25. ΑΡΡΗΤΑ ΜΗ ΛΕΓΕ. Να μην αποκαλύπτεις μυστικά.
26. ΛΕΓΕ ΕΙΔΩΣ. Να λες ό,τι γνωρίζεις.
27. ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΡΑΤΕΙ. Να ελέγχεις ό,τι βλέπεις.
28. ΠΙΝΩΝ ΑΡΜΟΖΕΣ. Όταν πίνεις, να είσαι συγκρατημένος.
29. ΑΚΟΥΣΑΣ ΝΟΕΙ. Να κατανοείς αφού ακούσεις (να αντιλαμβανόμαστε με τα μάτια του νου).
30. ΦΡΟΝΗΣΙΝ ΑΣΚΕΙ. Να καλλιεργείς τη σκέψη, νου, μυαλό…
31. ΜΕΛΕΤΕΙ ΤΟ ΠΑΝ. Να μελετάς τα πάντα.
32. ΒΟΥΛΕΥΟΥ ΧΡΟΝΩ. Να σκέφτεσαι τα χρήσιμα.
33. ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ. Να πράττεις με επίγνωση.
34. ΠΑΣΙ ΔΙΑΛΕΓΟΥ. Να συνδιαλέγεσαι με όλους.
35. ΑΚΟΥΕ ΠΑΝΤΑ. Να ακούς τα πάντα.
36. ΑΚΟΥΩΝ ΟΡΑ. Όταν ακούς, βλέπεις.
37. ΔΟΞΑΝ ΔΙΩΚΕ. Να επιδιώκεις τη δόξα, ή να γνωρίζεις κι άλλες γνώμες.
38. ΔΟΞΑΝ ΜΗ ΛΕΙΠΕ. Να μην υποτιμάς τη δόξα.
39. ΚΑΛΟΝ ΤΟ ΛΕΓΕ. Να λες το ορθό, το δίκαιο, την αλήθεια.
40. ΕΥΛΟΓΕΙ ΠΑΝΤΑΣ. Να λες καλά λόγια για όλους.
41. ΟΣΙΑ ΚΡΙΝΕ. Να κρίνεις με αγιότητα.
42. ΕΥΓΕΝΕΙΑΝ ΑΣΚΕΙ. Να είσαι ευγενής, ή να έχεις ευγενική ψυχή.
43. ΦΙΛΟΦΡΟΝΕΙ ΠΑΣΙΝ. Να αγαπάς τους πάντες (ανθρώπους) και τα πάντα.
44. ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ ΓΙΝΟΥ. Να είσαι παρηγορητικός.
45. ΕΥΦΗΜΟΣ ΙΣΘΙ. Να έχεις καλή φήμη.
46. ΕΥΦΗΜΙΑΝ ΑΣΚΕΙ. Να χρησιμοποιείς την καλή σου φήμη.
47. ΦΥΛΑΚΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕ. Να είσαι σε εγρήγορση.
48. ΟΜΟΙΟΙΣ ΧΡΩ. Να συναναστρέφεσαι με τους ομοίους σου.
49. ΟΡΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Να προνοείς για το μέλλον.
50. ΥΒΡΙΝ ΜΙΣΕΙ. Να μη βρίζεις, να μισείς την ύβρη.
51. ΕΥΧΟΥ ΔΥΝΑΤΑ. Να εύχεσαι με όλη τη δύναμη της ψυχής σου (αληθινά).
52. ΧΡΗΣΜΟΥΣ ΘΑΥΜΑΣΕ. Να εκτιμάς τους χρησμούς.
53. ΦΙΛΟΙΣ ΒΟΗΘΕΙ. Να βοηθάς τους φίλους.
54. ΦΙΛΙΑΝ ΑΓΑΠΑ. Να αγαπάς τη φιλία.
55. ΦΙΛΟΙΣ ΕΥΝΟΕΙ. Να ευνοείς (βοηθάς) τους φίλους.
56. ΦΙΛΙΑΝ ΦΥΛΑΤΤΕ. Να διαφυλάττεις τη φιλία.
57. ΦΙΛΩ ΧΑΡΙΖΟΥ. Να είσαι πάντα διαθέσιμος στους φίλους σου (ή σε αυτούς που αγαπάς).
58. ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΔΙΔΑΣΚΕ. Να διδάσκεις τους νεότερους.
59. ΥΙΟΥΣ ΠΑΙΔΕΥΕ. Να εκπαιδεύεις τα παιδιά σου.
60. ΣΟΦΙΑΝ ΖΗΤΕΙ. Να αναζητάς τη σοφία, ή να είσαι φιλομαθής.
61. ΜΑΝΘΑΝΩΝ ΜΗ ΚΑΜΝΕ. Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις.
62. ΓΝΩΘΙ ΜΑΘΩΝ. Να γνωρίζεις, αφού μάθεις.
63. ΣΟΦΟΙΣ ΧΡΩ. Να συναναστρέφεσαι με σοφούς, ή να χρησιμοποιείς τη σοφία τους.
64. ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΓΙΝΟΥ. Να γίνεις φιλόσοφος.
65. ΣΑΥΤΟΝ ΙΣΘΙ. Να μη χάνεις τον εαυτό σου.
66. ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. Να γνωρίσεις τον εαυτό σου (πρώτα).
67. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΝΤΕΧΟΥ. Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου και να υπομένεις τις δυσκολίες της.
68. ΗΘΟΣ ΔΟΚΙΜΑΖΕ. Να επιδοκιμάζεις το ήθος.
69. ΤΕΧΝΗ ΧΡΩ. Να ασκείς, ή να χρησιμοποιείς την τέχνη.
70. ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ ΤΙΜΑ. Να εκτιμάς τις ευεργεσίες που σου γίνονται.
71. ΑΓΑΘΟΥΣ ΤΙΜΑ. Να τιμάς τους αγαθούς (τις καλές πράξεις των άλλων).
72. ΕΠΑΙΝΕΙ ΑΡΕΤΗΝ. Να επαινείς την αρετή, ή τον ενάρετο.
73. ΤΥΧΗΝ ΝΟΜΙΖΕ. Να έχεις κατά νου το τυχαίο που θα συμβεί (πρόληψη).
74. ΤΥΧΗ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕ. Να μην πιστεύεις στην τύχη, ή να μη γινόμαστε τυχοδιώκτες.
75. ΤΥΧΗΝ ΣΤΕΡΓΕ. Να αποδέχεσαι τα μοιραία γεγονότα - ατυχίες της ζωής σου.
76. ΕΓΓΥΗΝ ΦΕΥΓΕ. Να αποφεύγοεις να εγγυάσαι για κάποιον, ή για κάτι.
77. ΧΑΡΙΝ ΕΚΤΕΛΕΙ. Να κάνεις χάρες.
78. ΕΥΤΥΧΙΑΝ ΕΥΧΟΥ. Να εύχεσαι ευτυχία.
79. ΟΝΕΙΔΟΣ ΕΧΘΑΙΡΕ. Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό.
80. ΥΒΡΙΝ ΑΜΥΝΟΥ. Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη.
81. ΛΕΓΕ ΠΡΑΤΤΕ ΔΙΚΑΙΑ. Να πράττεις δίκαια.
82. ΚΡΙΝΕ ΔΙΚΑΙΑ. Να κρίνεις δίκαια, ή να είσαι δίκαιος στην κριτική σου.
83. ΑΔΙΚΕΙΝ ΜΙΣΕΙ. Να μισείς την αδικία.
84. ΚΡΙΤΗΝ ΓΝΩΘΙ. Να γνωρίζεις τον κριτή σου.
85. ΑΔΩΡΟΔΟΚΗΤΟΣ ΔΙΚΑΖΕ. Να δικάζεις χωρίς δωροδοκία.
86. ΑΙΤΙΩ ΠΑΡΟΝΤΑ. Να αιτιολογείσαι όσα σου συμβαίνουν.
87. ΥΙΟΙΣ ΜΗ ΚΑΤΑΘΑΡΡΕΙ. Να μην αποκαρδιώνεις τα παιδιά μας.
88. ΚΟΙΝΟΣ ΓΙΝΟΥ. Να είσαι κοινωνικός.
89. ΑΠΟΚΡΙΝΟΥ ΕΝ ΚΑΙΡΩ. Να αποκρίνεσαι τον κατάλληλο καιρό.
90. ΠΡΑΤΤΕ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΣ. Να πράττεις με σιγουριά (δίχως αμφιβολίες).
91. ΕΛΠΙΔΑ ΑΙΝΕΙ. Να δοξάζεις την ελπίδα, να μην απογοητευόμαστε, ή να μη χάνουμε την ελπίδα σου.
92. ΤΩ ΒΙΩ ΜΑΧΟΥ. Να μάχεσαι για τη ζωή.
93. ΑΤΥΧΟΥΝΤΙ ΣΥΝΑΧΘΟΥ. Να συμπάσχεις με τον δυστυχή.
94. ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ. Να εκμεταλλεύεσαι τον χρόνο σου.
95. ΠΕΡΑΣ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΜΗ ΑΠΟΔΕΙΛΙΩΝ. Να μη διστάζεις να τελειώνεις ό,τι αρχίζεις.
96. ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΣΥΝΤΟΜΩΣ. Να πληρώνεις (τελειώνεις) αμέσως, ή χωρίς αναβολή.
97. ΚΑΙΡΟΝ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ. Να δέχεσαι τον χρόνο.
98. ΓΗΡΑΣ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ. Να αποδέχεσαι το γήρας.
99. ΑΜΑΡΤΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙ. Να μετα-ννοείς για τις ανομίες, λάθη σου.
100. ΕΡΙΝ ΜΙΣΕΙ. Να μισείς την έριδα (φιλονικία).
101. ΟΜΟΝΟΙΑΝ ΔΙΩΚΕ. Να επιδιώεις την ομόνοια (ειρήνη, ομοψυχία).
102. ΒΙΑΣ ΜΗ ΕΧΟΥ. Να αποφεύγεις τη βία.
103. ΒΙΑΝ ΜΗΔΕΝ ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Να μην κάνεις τίποτα με βία.
104. ΝΟΜΩ ΠΕΙΘΟΥ. Να πειθαρχείς στον νόμο.
105. ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΝ ΦΟΒΟΥ. Να φοβάσαι τον ανώτερο.
106. ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ. Να πεθαίνεις για την πατρίδα.
107. ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ. Να προφυλ'ασσεσαι από τους εχθρούς σου.
108. ΕΠΙ ΡΩΜΗ ΜΗ ΚΑΥΧΩ. Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου.
109. ΜΗ ΑΡΧΕ ΥΒΡΙΖΕΙΝ. Να μην κυριαρχείσαι με αλαζονεία.
110. ΛΑΒΩΝ ΑΠΟΔΟΣ. Όταν λαμβάνεις, να δίνεις.
111. ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΓΙΝΟΥ. Να είσαι ευγνώμον.
112. ΠΡΟΝΟΙΑΝ ΤΙΜΑ. Να εκτιμάς τη βοήθεια από ό,που και αν προέρχεται.
113. ΥΦΟΡΩ ΜΗΔΕΝΑ. Κανέναν να μην βλέπεις με καχυποψία.
114. ΑΛΛΟΤΡΙΩΝ ΑΠΕΧΟΥ. Να απέχεις από κακίες, δολοπλοκίες.
115. ΨΕΓΕ ΜΗΔΕΝΑ. Να μην κατηγορείς κανέναν.
116. ΔΙΑΒΟΛΗΝ ΜΙΣEI. Να μισείς τη διαβολή.
117. ΦΘΟΝΕΙ ΜΗΔΕΝΙ. Κανέναν να μην φθονείς ή ζηλεύεις.
118. ΑΠΕΧΘΕΙΑΝ ΦΕΥΓΕ. Να αποφεύγεις την απέχθεια (κακία).
119. ΕΧΘΡΑΣ ΔΙΑΛΥΕ. Να διαλύεις τις έχθρες.
120. ΚΑΚΙΑΝ ΜΙΣΕΙ. Να μισείς την κακία.
121. ΚΑΚΙΑΣ ΑΠΕΧΟΥ. Να απέχεις από την κακία.
122. ΔΟΛΟΝ ΦΟΒΟΥ. Να φοβάσαι τον δόλο.
123. ΑΠΟΝΤΙ ΜΗ ΜΑΧΟΥ. Να μην κακολογείς αυτόν που είναι απών.
124. ΠΛΟΥΤΕΙ ΔΙΚΑΙΩΣ. Να πλουτίζεις δίκαια.
125. ΔΙΚΑΙΩΣ ΚΤΩ. Να αποκτάς τίμια (δίκαια).
126. ΠΟΝΕΙ ΜΕΤ’ ΕΥΚΛΕΙΑΣ. Να κοπιάζεις δίκαια.
127. ΠΛΟΥΤΩ ΑΠΟΣΤΕΙ. Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο.
128. ΧΡΩ ΧΡΗΜΑΣΙ. Να χρησιμοποιείς τα χρήματά σου.
129. ΔΑΠΑΝΩΝ ΑΡΧΟΥ. Να ελέγχεις τις δαπάνες σου.
130. ΕΧΩΝ ΧΑΡΙΖΟΥ. Όταν έχεις, να χαρίζεις.
131. ΧΑΡΙΖΟΥ ΕΥΛΑΒΩΣ. Να χαρίζεις με λογική.
132. ΚΤΩΜΕΝΟΣ ΗΔΟΥ. Να ευχαριστι'εσαι με αυτά που αποκτάς.
133. ΕΡΓΑΖΟΥ ΚΤΗΤΑ. Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης.
134. ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ. Κάθε τι που έχει μέτρο είναι άριστο, δηλαδή το καλύτερο.
135. ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ. Τίποτα να μην είναι υπερβολικό.
136. ΕΥΣΕΒΕΙΑΝ ΦΥΛΑΤΤΕ. Να είσαι ευσεβής.
137. ΑΙΣΧΥΝΗΝ ΣΕΒΟΥ. Να σέβεσαι την εντροπή.
138. ΚΙΝΔΥΝΕΥΕ ΦΡΟΝΥΜΩΣ. Με σύνεση και λογική να κινδυνεύεις.
139. ΜΗ ΕΠΙ ΠΑΝΤΙ ΛΥΠΟΥ. Να μη λυπάσαι για το κάθε τι.
140. ΑΛΥΠΩΣ ΒΙΟΥ. Να επιδιώκεις να ζεις χωρίς λύπες.
141. ΤΕΛΕΥΤΩΝ ΑΛΥΠΟΣ. Να πεθαίνεις χωρίς λύπη.
142. ΙΔΙΑ ΦΥΛΑΤΤΕ. Να προστατεύεις τα δικά σου.
143. ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΘΗΡΩ. Να κυνηγάς το καλό μας.
144. ΣΕΑΥΤΟΝ ΕΥ ΠΟΙΕΙ. Να κάνεις ό,τι καλύτερο για τον εαυτό σου.
145. ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ. Να τιμάς τους προγόνους.
146. ΕΠΙ ΝΕΚΡΩ ΜΗ ΓΕΛΑ. Να μην κοροϊδεύεις τους νεκρούς.
147. ΕΠΑΓΓΕΛΟΥ ΜΗΔΕΝΙ. Να μη διατάζεις κανέναν.
